Wykopaliska na Pomorzu Wschodnim – 300 archiwalnych zdjęć

Muzeum Archeologiczne w Gdańsku zdigitalizowało kolekcję 300 archiwalnych zdjęć. Są to fotografie wykonane w latach 1969-1996 w trakcie badań wykopaliskowych prowadzonych na obszarze Pomorza Wschodniego. Digitalizacja została poprzedzona opracowaniem materiału: analizą historyczną, kwerendą i weryfikacją kartograficzną stanowisk archeologicznych. Zeskanowane i opisane fotografie trafią do Archeoportalu, gdzie znajduje się już kilka tysięcy zdjęć dokumentujących archiwalne wykopaliska – wszystkie są dostępne dla internautów.

Garczyn (gm. Liniewo), 1986 r.,
lokalizacja wczesnośredniowiecznego grodziska
Wielki Garc (gm. Gniew), 1970 r.,
lokalizacja wczesnośredniowiecznego grodziska

Mimo że Garczyn i Wielki Garc dzieli ponad 70 km, miejscowości te mają nieco wspólnego. Na terenach obu wsi znaleziono ślady wczesnośredniowiecznych grodzisk datowanych na okres między X a XIII wiekiem. Ponadto bliźniacze nazwy obu miejscowości nie są przypadkowe. Najprawdopodobniej pochodzą one od wspólnego rdzenia „gardz” lub „garcz”, który mógł oznaczać „gród”.

Pruszcz Gdański, 1975 r.,
pracownicy na stanowisku archeologicznym
Pruszcz Gdański, 1969 r.,
zbliżenie na grób szkieletowy
Pruszcz Gdański, 1969 r.,
uszkodzony grób popielnicowy

Słynny szlak bursztynowy przebiegał przez tereny dzisiejszego Pruszcza Gdańskiego. Przed założeniem Gdańska tamtejsza osada była najważniejszym ośrodkiem handlowym na Pomorzu. O jej istnieniu świadczą liczne groby szkieletowe i popielnicowe z okresu wpływów rzymskich, a więc z czasów przed początkami państwa polskiego.

Szumleś Królewski (gm. Nowa Karczma), 1989 r.,
kurhan nr 5 ze zniszczonym grobem (prawdopodobnie skrzynkowym)
Wysin (gm. Liniewo), 1977 r.,
widok na cmentarzysko z wczesnej epoki żelaza; strzałką zaznaczono szkołę wiejską z poł. XIX w.

W epoce żelaza tereny dzisiejszych Kaszub zamieszkiwały ludy kultury pomorskiej. Śladami po ich obecności są cmentarzyska z charakterystycznymi grobami skrzynkowymi. Kamienne płyty układano w kształt prostokąta lub kwadratu i w tak utworzoną skrzynkę wkładano urny twarzowe z prochami zmarłych. Czasami w grobach umieszczano także ozdoby, wykonane na przykład z bursztynu.

Skarszewy, 1981 r.,
widok na grodzisko
Grabówko (gm. Nowa Karczma), 1976 r.,
widok na grodzisko

Archeolodzy znajdują pozostałości po średniowiecznych osadach na terenie całego Pomorza. Ziemie obecnych Skarszew zostały w XII wieku przekazane zakonowi joannitów, który w późniejszych latach przeprowadził tam lokację miasta Schöneck. W Grabówku zaś znaleziono pozostałości po znacznie mniejszym grodzie położonym nad brzegiem jeziora o tej samej nazwie.

Liniewo, 1970 r.,
widok na grodzisko
Skrzydłówko (gm. Nowa Karczma), 1970 r.,
widok na grodzisko

Badania archeologiczne na terenie Pomorza prowadzono już na początku XX wieku. Praca kilku pokoleń archeologów połączona z poszukiwaniem źródeł pisanych pozwoliła na ustalenie przynależności poszczególnych ziem do książąt pomorskich. W wielu przypadkach wcześniej istniały tam także cmentarzyska, a więc i osady kultur sprzed kilku tysięcy lat.

Zdjęcia zdigitalizowano w ramach realizacji zadania pn. "Digitalizacja i udostępnienie kolekcji fotografii z zasobów archiwalnych Muzeum Archeologicznego w Gdańsku", dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Udostępnij:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email
Nach oben scrollen

Ta strona korzysta z plików cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.