“Mieszkańcy Pruszcza Gdańskiego sprzed dwóch tysięcy lat” – wystawa w Spichlerzu “Błękitny Baranek”

Mieszkancy Pruszcza Gdanskiego baner tiny

Bohaterami tej wystawy są szkielety. I nic w tym dziwnego, ponieważ odległą przeszłość – taką sprzed kilku tysięcy lat – poznaje się właśnie poprzez badanie ludzkich kości, odkrytych w trakcie wykopalisk archeologicznych. Zadziwiać może co innego: ogrom informacji, jakie antropolog potrafi wyczytać ze szczątków.

Na kościach notuje się wiele wydarzeń z życia pojedynczej osoby, a w ogólnym ujęciu – całej populacji – wyjaśnia dr Aleksandra Pudło, kurator wystawy, antropolog w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku. – Można stwierdzić, że szkielet jest biologicznym dziennikiem każdego człowieka, gdzie zapisane są informacje o płci, długości życia, wysokości ciała, diecie, warunkach bytowych oraz dynamice życia wraz z długotrwałymi chorobami i urazami odniesionymi w wyniku wypadku lub walki.

Antropolog dr Aleksandra Pudlo podczas pomiarow i opisywania szkieletu
Dr Aleksandra Pudło podczas mierzenia i opisywania szkieletu (fot. Joanna Szmit, MAG).

Wystawa „Mieszkańcy Pruszcza Gdańskiego sprzed dwóch tysięcy lat” powstała dzięki współpracy dwóch instytucji: Miasta Pruszcz Gdański oraz Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Ekspozycja miała swoją premierę we wrześniu 2021 roku. Wówczas została zaprezentowana w pruszczańskim Domu Wiedemanna. Jej otwarcie było ważnym wydarzeniem kulturalnym, relacjonowanym przez lokalne i regionalne media.

Ranga wystawy wzrosła do poziomu ogólnopolskiego, gdy ekspozycja zdobyła tytuł „Najlepszej wystawy czasowej 2021 roku” w plebiscycie magazynu „Archeologia Żywa” (Archeologiczne Sensacje 2021). Potem przez kilka miesięcy „Mieszkańcy Pruszcza Gdańskiego…” byli prezentowani w Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie. Wreszcie wystawa wróciła do Gdańska.

Tytuł wystawy: „Mieszkańcy Pruszcza Gdańskiego sprzed dwóch tysięcy lat”

Miejsce ekspozycji: Spichlerz “Błękitny Baranek”, ul. Chmielna 53, Gdańsk

Data otwarcia: 19 maja 2022 r. o godz. 13:00

Na otwarcie – wstęp wolny. Później biletowany według cennika „Błękitnego Baranka”.

Wyniki badań antropologicznych, czyli opisy i pomiary szkieletów, stanowią zazwyczaj dopełnienie wystaw historycznych. W tym wypadku jest inaczej – one są podstawą i główną treścią ekspozycji – podkreśla dr Aleksandra Pudło. – Pokazujemy, jaka była kiedyś ludność zamieszkująca teren obecnego Pruszcza Gdańskiego; skąd przybyła, z kim się kontaktowała i gdzie wywędrowała. Na wystawie cofamy się o dwa tysiące lat, żeby przyjrzeć się tej społeczności, jak była zorganizowana i w jakich warunkach żyła.

Badania zostały uzupełnione o kontekst archeologiczny, niezbędny do zrozumienia procesów historycznych i biologicznych, jakie zachodziły w przeszłości.

Pochowek mlodzienca ze stanowiska archeologicznego nr  w Pruszczu Gdanskim  r
Pochówek młodzieńca ze stanowiska archeologicznego nr 7 w Pruszczu Gdańskim, 1985 r. (fot. arch. MAG)

Interesującym wątkiem ekspozycji są związki między dawną ludnością z terenu Pruszcza Gdańskiego a innymi społecznościami żyjącymi w okresie wpływów rzymskich (od początków naszej ery) oraz w średniowieczu. Okazuje się, że kontakty handlowe i kulturowe były wówczas silne, różne grupy wpływały na siebie, wymieniając dobra materialne i dzieląc się osiągnięciami cywilizacyjnymi.

Co ciekawe, po 700 latach od pierwszych śladów osadnictwa, potomków dawnych pruszczan odnajdujemy w bliskim sąsiedztwie, to znaczy w średniowiecznym Gdańsku oraz nieco dalej, w średniowiecznym Elblągu  – tłumaczy kurator wystawy. Zatem część ludności Pruszcza Gdańskiego przez stulecia pozostała na miejscu, a później wybrała kierunki zdecydowanego rozwoju cywilizacyjnego. Ustalenie tego faktu było możliwe tylko poprzez wnikliwą analizę szkieletów.

MieszkańcyPruszczaGdańskiegosprzeddwóchtysięcylat" wystawawSpichlerzu"BłękitnyBaranek"

Wyniki badań naukowych, dzięki którym powstała wystawa, są opublikowane w rozprawie „Nowe spojrzenie na przemiany demograficzne i morfologiczne ludności kultury oksywskiej i wielbarskiej z Pruszcza Gdańskiego”, autorstwa Aleksandry Pudło i Roberta Dąbrowskiego. Artykuł ten znajduje się w czasopiśmie „Pomorania Antiqua”, t. 30, wydanym przez Muzeum Archeologiczne w Gdańsku.

PA

Udostępnij:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email
Nach oben scrollen

Ta strona korzysta z plików cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.