Siemirowice, wieś w powiecie lęborskim, to ważny punkt na mapie stanowisk archeologicznych. Tam właśnie znajduje się cmentarzysko kurhanowe sprzed około 3000 lat, jedno z najlepiej rozpoznanych na Pomorzu Wschodnim. Cała dotychczasowa wiedza o tym cmentarzysku została zebrana w książce wydanej przez Muzeum Archeologiczne w Gdańsku. Autorką opracowania jest Aleksandra Szymańska-Bukowska, która badała kurhany w latach 1971–1980. Na spotkanie autorskie zapraszamy 4. kwietnia o godzinie 12:00 do Grodziska w Sopocie.
— Stanowisko archeologiczne w Siemirowicach powinno być otoczone ścisłą kontrolą konserwatorską — mówi Aleksandra Szymańska-Bukowska. — Dotychczas rozpoznano 134 kurhany, a zbadano 20 procent z nich. Opublikowane wyniki badań są więc solidną podstawą do dalszych studiów nad cmentarzyskiem. Mam nadzieję, że bogaty materiał oraz cenne obserwacje na temat obrządku pogrzebowego dadzą motywację do kontynuowania badań i ratowania zachowanych jeszcze kurhanów, z których kamienie w dalszym ciągu rabowane są do celów gospodarczych.
Książka pod tytułem “Cmentarzysko kurhanowe kultury łużyckiej w Siemirowicach” liczy 182 strony. Zawiera mnóstwo archiwalnych fotografii i rysunków ilustrujących, jak przebiegały badania archeologiczne kilkadziesiąt lat temu. Można kupić ją online, w sklepie internetowym Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Będzie sprzedawana także przy okazji wydarzenia w Grodzisku w Sopocie.
Spotkanie z Aleksandrą Szymańską-Bukowską
Grodzisko w Sopocie
ul. Jana Jerzego Haffnera 63
4. kwietnia 2024 r.
o godzinie 12:00
Zadzwoń, aby zarezerwować miejsce
Wstęp na wydarzenie jest bezpłatny, ale obowiązuje rezerwacja miejsc. Prosimy o telefon: 58-340-66-00
Aleksandra Szymańska-Bukowska
studia archeologiczne ukończyła na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. W roku 1959 podjęła pracę w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku; zaczęła od stanowiska asystenta, a skończyła jako starszy kustosz.
Jej działalność naukowo-badawcza nad dziejami Pomorza Wschodniego dotyczyła epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, zwłaszcza kultury łużyckiej, a także grodzisk wczesnośredniowiecznych. Do tych ostatnich należało grodzisko w Sopocie, z VII–X wieku, które badała z przerwami od 1961 do 2005 roku. Z jej inicjatywy zrekonstruowano gród, powstał skansen archeologiczny i pawilon wystawienniczo-edukacyjny. Materiały z tych badań opublikowała w książce „Sopot w zamierzchłej przeszłości. Grodzisko wczesnośredniowieczne” (I wydanie w roku 2010, wydanie II rozszerzone – 2020).
W latach 1971–1980 prowadziła stacjonarne badania archeologiczne na cmentarzysku kurhanowym kultury łużyckiej z IV–V okresu epoki brązu w Siemirowicach (gmina Cewice).
Ogółem stworzyła około 80 opracowań archeologicznych, dotyczących problematyki i wyników badań terenowych, sondażowych i ratowniczych.
